son bir yıldır evimin tuvaletindeki boşluğa açılan camın ötesinden vik vik sesleri geliyor. ardından bir kuşun kanat çırpış sesleri. anladım ki kuşlar oraya yuva yapmışlar ve yavruları var. hava karardıktan sonra ne zaman tuvalete girsem ışığı yakmamla beraber ötüşmeye başlıyolar. tuvaletteki buzlu camdan vuran ışık onları da aydınlatıyor belli ki. ya uykudan uyandırıyroum onları ya da anneleri yiyecek bişey getirdi diye heycanlı bi şekilde tepki veriolar. onlara rahatsızlık verdiğim son derece açık. bende son bir yıldır onlar böyle bir anda yakılan ışıktan ürkmesinler diye küçük kitap okuma lambamla giriyorum tuvalete. bu durumda onların camına ışık gitmiyo rahatsız olmuyolar. uzun bi süreden sonra bu olay bende alışkanlık haline geldi. eskiden tuvalete girmeden hemen kapının sağındakii düğmeye elimi atar ışık yakardım hiç düşünmeden. artık bu alışkanlığım son buldu onun yerine her zaman aynı yerde duran küçük kitap okuma lambamı alıyorum. hatta arkadaşlarımda kaldığım zamanlarda bile sanki ışığı açmamam gerekiyomuş gibi davranıyorum. 1 yıldır belki 2. veya 3. nesil güvercin çıkıyo bizim ara boşluktan, onları en az rahatsız etmenin verdiği sevinç var bende arada vık vıklıyolar hem seviniyorum ordasınız büyüyosunuz diye hemde üzülüyorum rahatsız oluyosunuz belki bizim yarattığımız beton dünyaların arasında..