kep atma törenlerinin hastasıyım. okul olarak kimse o gün kadar görünüşüyle akademik olmamıştır. onun dışında yalnızca internetten akademik takvime bakarken yakalıyoruz akademikleşmeyi. dört yıl liseden bozma sınıflarda, not not diye hocalara yalaklanan çalışkan kızları gördükten sonra benim tüm akademikliğim gitmişti. bişeyler öğrenmeye değil, 100 üzerinden belli bir puana ulaşmayı amaçlar olmuştum. bir öğrenci belgesi almak için türlü bıyıklı adamın karşısında sigaralı, çaylı odalarda mühür ve imza bekler olmuştum. bir şekilde bu yıllar geçip okul biterken kep filan fırlatılacağını duydum. yine ülke içinde kimi yerlerde karşımıza çıkan o uydurma, insanı bir role sokuşturma çabası. o ne yahu. 18.yy floransasında belki üniversitelerde keple cüppeyle dolaşıyorlardı ama biz okula anne işi atkı, kadife pantolonla gidiyorduk. bunlara rağmen okul biterken yok cüppe yok kep ha. havan kime diye sorarlar yahu. kışın kalorifer yanmaz, bıyıklı öğrenci işleri yerinde durmaz üstüne birde keple süslü bir şov yapalım bu yılların. çok komik ulan. yerim geleneğini göreneğini zaten 100 lira depozit istiyorlar, riskine değmez bi yalanı yaşamak için.