pasifist mumyalar

geçenlerde bir haber gördüm. dünyanın bazı bölgelerinde çok zaman önce ölen insanlar öldükleri yerin iklimine, kimyasal yapısına göre doğal olarak mumyalaşıyorlar günümüze dek geliyorlar. hiç istisnasız bu adamların hepsi inceleme sonucu vücutlarında yara bere, yerel dövme sahibi bölge savaşçıları. sonra kendime bakıyorum oldu da palandökende hiç uzağa gitme ağır kar yağışlı bir istanbul çekmeköy kışında buzulların altında kalsam aynı şekilde bir kaç bin yıl mumyalaşsam. benim de saçma sapan yara berelerim dövmelerim var. adamlar beni çözüp incelese hemen yapıştıracaklar 20. yy. yerel savaşçısını üzerime. oysa ki öyle mi. alnımda ki yara izi ilkokulda bir kızın kola kutusuyla çizmiği, kolumdaki dikiş yarası arkadaş arası eşşek şakalaşmasından kalma. dövmelerin savaşçılıkla alakası yok. şiddetten uzak sünepe bi adamım. ama mumya olunca olay değişiyor. bi kere üstüne korku salan bi çürüme geliyor. geçen haberlerde gördüğüm adamın savaşçı olmasının bu kadar kesin olduğuna inanmıyorum. belki o dövmeleri kabile baskısıyla yaptırdı, o yaralar eş dostla şakalaşırken oldu. hemen ''bu adam güçlü bir dönem savaçşısıydı'' denmesin artık.


0 Response to "pasifist mumyalar"

Yorum Gönder