14 yaşımdayken liseler giriş sınavı için bi dersaneye gidiyodum. dersanemizde tüm kızların hasta olduğu bi matematik öğretmeni vardı. ama eleman gerçekten yakışıklıydı. masmavi gözleri ve o zamanın modası dikapriyo tarzı ortadan ayrılmış sarı saçları ile biz esmer çoğunluk arasından kendini belli ediyordu gerçekten. tek kusuru konuşmasıydı. ağzını açtığı zaman, sesi o kadar inceydi ki sabah programlarındaki dertli yaşlı teyze performasını yakalayabiliyordu veya biz dersane erkekleri olarak ona gıcık olduğumuz için hatırımda böyle abartılı olarak kalmış da olablirdi. herneyse, gün geldi dersanemizin güzel bahçesine kar yağdı. neşeli öğretmenler ve biz öğrenciler bahçede kartopu oynamaya başladık. yakışıklı sarışında ordaydı genç öğretmen olarak. ama olay şuydu genç ve yakışıklı öğretmenimiz biz erkeklerin kartopu savaşına karşılık vermezken tüm güzel kızlara ''nihaha'' diye kibar kibar gülücükler dağıtarak eşlik etmiş, onlarla kartopuna tutuşmuştu. işte herşey buraya kadardı. o anda gözüm döndü. kızlarla sınıfta, kantinde olan tüm o gördüklerimi kabul edebilrdim ama burası artık bir savaş meydanıydı. üstüme düşeni yaptım ve yağan karın balkon altında kalmış, gün ışığı görmemekten buzlaşmış kısmınından kafam kadar bir parça kopardım, genç sarışın mavi gözlü öğretmenimizin arkasından gizlice yaklaşarak tüm o buz parçasını ensesine gömdüm ! o kadar büyük bir buz kitlesini ensesinde yiyen bu genç yakışıklı öğretmen sarsıldı ve 3-4 saniye kadar olayın ne olduğunu anlayamadı. sonra ona bu işi yapanın ben olduğumu anladı ve tüm o sempatik yakışıklı kimliğini geride bırakarak benim, 14 yaşında kendisinin kardeşi olacak küçüklükte bir çocuğun peşinden hırsla koşarak yaklaladı, beni karlara gömdü burnumdan kulaklarımdan genzimden kara batıdı. kızlar onu bu halde görselerdi kesin soğurlardı ama göremediler. işimi bitirmişti. ama yine olsa yine yapardım, ensesine buzu yemişti bi kere. tüm üstüm sırılsıklam erimiş buz da olsa eve dönerken mağrurdum, dersane erkekleri olarak ona mesajımızı vermiştim..